Jie Motten Wadajebuaren Sennen
Jesus sajcht ons daut de Himmelsdäa woat nich op sennen fa dee waut nich wadajebuaren sent. Doawäajen froag wie: Frint, best du wadajebuaren? Kjoakjen Jliet, best du wadajebuaren? Wan nich, dan best du noch veloaren. Wiels Jesus sajcht: „Wäa nich noch eemol jebuaren es, kaun Gott sien Rikj nich seenen” (Johanes 3,3).
Du muchst froagen: „Waut es wadajebuaren sennen?“ En dise Tiet es väl Misvestentnis äwa de niee Jeburt. Daut es nich de Doop, wiels atelje wieren jedeept oba nich wadajebuaren (Aposteljeschicht 8,18-25). Daut es nich sikj eene Jemeent aunschluten, wiels atelje hauden sikj jeheem nenjeschlikjt (Galata 2,4). Daut es nich aum Owentmol deel nämen, wiels atelje neemen onwirdich deel un daut brocht an Vedaumniss (1. Korinta 11,29). Daut es nich blooss een vebätren, ooda vesieekjen bäta to läwen, „wiels ekj saj junt, väle woaren vesieekjen nenn to komen, un woaren nich kjennen“ (Lukas 13,24). Daut es nich bäden, wiels Jesus sajcht „Dit Volkj ieet mie met de Leppen, oba äa Hoat es wiet auf von mie“ (Matäus 15,8).
Jeemaunt mucht sajen, wan ekj vesieekjt to doonen waut ekj kaun, de Oame to jäwen, de Kranke to besieekjen, un jieda Dach soo schmock to sennen aus ekj kaun, dan sie ekj doch wadajebuaren (Matäus 25,41-45). Nä, wie kjennen nich sennen waut wie nich sent: „Wäa fleeschlich jesonnen es, dee es fientlich jäajen Gott, wiels daut Fleesch nich Gott unjadon es, un uk nich kunn, wan daut uk noch wull“ (Reema 8,7). Wie motten eene Endaniss em Hoat haben. Gott sajcht derch een Profeet, „Un ekj woa junt een nieet Hoat jäwen“ (Hesekiel 36,26).
„Waut es dan eene niee Jeburt?“ Eene niee Jeburt besteit doarenn wan daut Hoat sikj von fa sikj selfst läwen veendat to een Läwen fa Gott. Dit kjemt wan wie een Schultjefeel fa onsen sindjen Tostaund haben, un wie em Gloowen no Jesus om Vejäwunk kjikjen. Wan een Kjint jebuaren woat, dan kjemt een nieet Läwen verendach, eene niee Persoon em Fleesch. Grod soo wan wie wadajebuaren sent, kjemt een nieet Läwen en Jesus Christus em Jeist äwadäl. Doawäajen woat daut eene niee Jeburt jenant—een nieet Läwen en Jesus Christus. „De Har vetrakjt sien Vespräakjen nich too lang, soo aus eenje meenen. Hee haft bloos Jedult met junt, wiels hee well, daut aulemaun sikj oppmoaken saul, un daut kjeena veloaren jeit“ (2. Petrus 3,9).
Gaunse Takjst von: Jie Motten Wadajebuaren Sennen
„Wanea kaun ekj wadajebuaren woaren?” De Heilje Schreft sajcht, „Vondoag, wan jie siene Stemm hieren woaren“ (Hebräa 3,7). Daut meent irjent een Ella, irjent eene Tiet, irjent een Plauz, wanemma du daut roopen hieescht kaust du auntwuaten, un kaust em Jeist wadajebuaren woaren.
“Woo lang nemt daut dan? Mott ekj nich doa nenn waussen?” Nä, wie woaren em Gottesrikj nenn jebuaren, un daut moakt ons Kjinja un Oawen. „Sent wie oba Kjinja, dan sent wie uk Gott siene Oawen un Christus siene Metoawen“ (Reema 8,17). Dit kaun en de Moment passieren wan du aules han jejäft hast un no Jesus om Vejäwunk kjemst.
„Woo un wanea kjrie wie daut?” Gott, de em Hoat nenkjikjt , sitt dien opprechtjet Velangen. Hee Kjemt no die met de Krauft vom Heiljen Jeist un jeft die eenen rajchten Jeist (Psalmen 51,10). Soo woascht du Wadajebuaren—eene niee Kjreatua en Christus Jesus derchem Gloowen aun Am (2. Korinta 5,17).
Tolatst: „Woo kaun ekj weeten daut ekj wadajebuaren sie?” En Reema 8,1-10 lieet Paulus soo: „Wan oba irjentwäa nich Christus sienen Jeist haft, dee es dan uk nich eena von de sienje.“ De Bibel lieet daut de Veloarne sent doot en äare Sind, vedaumt, un haben een beeset Jewessen. Dee sent fleeschlich jesonnen, onen Hopninj, onjehuarsom, un onen Gott en ne Welt. Oba, een wadajebuaren Christ es een Kjint Gottes, läwendich en Christus, jerat, onen Vedaumniss, un haft een goodet Jewessen. Hee es uk jeistlich jesonnen, met dän Heiljen Jeist un Gloowen oppjefelt, un haft de Hopninj vom eewjet Läwen. Siene Sind es met Jesus Christus sien Bloot aufjelascht. Sien Hoat es met Leew un de Fräd Gottes oppjefelt, de Fräd waut wiet äwa aules jeit waut Menschen vestonen kjennen. Hee jleicht, velangt, un haft de Krauft, Gottes Wellen to doonen. Hee schazt de Hopninj waut doa bie daut Grauf vebie rieekjt, un de Vespräakjunk von een Heim em Himmel. Kunn irjentwäa soone Endaniss derchgonen un daut nich enwoaren? Woarschienlich nich, wiels „De Jeist selfst jeft onsen Jeist daut Zeichnis, daut wie Gott siene Kjinja sent“ (Reema 8,16).
Wan du noch nich dise Erfoarunk jehaut hast, dee doa de Seel soon Fräd un Freid brinjt, dan jeft die noch nich enne Ru, wiels du nemst daut nich wichtich jenuach met Gott un diene ieejne Seel. Du must doch wadajebuaren woaren.